Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej - Seniorzy

Aktualnie comiesięczne świadczenie honorowe dla stulatków przyznawane jest przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na mocy decyzji podjętej przez Prezesa Rady Ministrów w 1972 r. – i traktowane jako „świadczenia w drodze wyjątku”.

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało nowe przepisy, które po przejściu całej ścieżki legislacyjnej – już jako ustawa – wejdą w życie 1 stycznia 2025 r. Prezydent Andrzej Duda podpisał właśnie ustawę o świadczeniu honorowym dla stulatków.

Dlaczego to tak ważne?

Ustawa zastąpi obecny, pozaustawowy i prowizoryczny mechanizm przyznawania świadczenia, który działa od ponad 50 lat. Nowe przepisy nie tylko regulują sam mechanizm, ale pozwalają także na waloryzację świadczenia.

To ważne, bo zmiany demograficzne sprawiają, że liczba stulatków będzie rosła. Ustawa jest gwarantem świadczenia dla tej coraz liczniejszej grupy.

Dla kogo świadczenie honorowe?

Ustawa przewiduje, że świadczenie będzie wypłacane z urzędu każdej osobie uprawnionej do emerytury lub renty, która ukończyła 100 lat. Dzisiaj w Polsce żyje ponad 6 tys. osób w wieku 100 lat lub więcej.

Co ważne, prawo do świadczenia przysługiwać będzie osobom mającym obywatelstwo polskie.

Osobom, które nie mają prawa do emerytury lub renty wypłacanych przez organy emerytalne, prawo do świadczenia honorowego przyznawane będzie na wniosek.

Ile wyniesie świadczenie honorowe?

Świadczenie honorowe wyniesie 6246,13 zł brutto miesięcznie i będzie corocznie waloryzowane, po raz pierwszy już od 1 marca 2025 r. Waloryzacja ma się odbywać w marcu na takich samych zasadach, jak waloryzacja emerytur i rent.

Owdowiała osoba będzie mogła zachować swoje świadczenie i powiększyć je o część renty rodzinnej po zmarłym małżonku lub pobierać świadczenie emerytalno-rentowe.

Czas żałoby nie powinien być połączony ze zmartwieniem o sytuację finansową. Dbamy o godną jesień życia dla naszych seniorek i seniorów, o ich życiową stabilizację w obliczu osobistego dramatu – wskazuje Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Agnieszka Dziemianowicz-Bąk.

Najważniejsze założenia ustawy

Ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2025 roku, a prawo do korzystania ze świadczeń według reguły zbiegu i wypłata świadczeń na jej podstawie następowałyby od 1 lipca 2025 roku. Rozwiązanie to jest konieczne, aby Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz inne organy emerytalno-rentowe mogły odpowiednio przygotować się do wykonywania tego zadania.

Ustawa zakłada wypłatę świadczenia:

• od 1 lipca 2025 do 31 grudnia 2026 roku w wysokości 15 proc.,
• od 1 stycznia 2027 roku w wysokości 25 proc.

Renta wdowia będzie wypłacana bez konsekwencji zmniejszania sumy świadczeń do limitu wynoszącego trzykrotność najniższej emerytury. Nie będzie miało znaczenia, czy emerytura pochodziła z KRUS-u, ZUS-u czy z innego systemu. Także osoby, które owdowiały kilka lat temu, zyskają prawo do dodatkowych pieniędzy. Szacunkowa liczba Polek i Polaków, którzy będą mogli skorzystać z tej ustawy wynosi ok. 2 mln osób.

We wtorek 6 sierpnia br. Rada Ministrów przyjęła przygotowany przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy o świadczeniu honorowym dla osób, które ukończyły sto lat. Celem proponowanych rozwiązań jest zastąpienie obecnego mechanizmu przyznawania świadczenia i unormowanie prawne wieloletniej tradycji, a także zapewnienie przewidywalności sytuacji prawnej najstarszej części społeczeństwa.

Aktualnie comiesięczne świadczenie honorowe dla stulatków przyznawane jest przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na mocy decyzji podjętej przez Prezesa Rady Ministrów w 1972 r. – i traktowane jako „świadczenia w drodze wyjątku”. W ocenie MRPiPS pora na zmiany.

Świadczenie honorowe wypłacane z urzędu

Prawo do świadczenia honorowego przysługiwać będzie osobom posiadającym obywatelstwo polskie, które ukończyły 100 lat życia, a pieniądze będą wypłacane z urzędu.

Dotychczas świadczenie odpowiadało wysokości kwoty bazowej obowiązującej w chwili ukończenia przez daną osobę 100 lat. Wysokość kwoty bazowej zmienia się od 1 marca każdego roku, dlatego wysokość świadczenia honorowego była zróżnicowana.

Coroczna waloryzacja

Projektowana regulacja wprowadza dużą zmianę w tym zakresie. Już od 2025 r. nastąpi odwiązanie wysokości świadczenia honorowego od wysokości kwoty bazowej, świadczenie honorowe będzie za to waloryzowane wskaźnikiem waloryzacji emerytur i rent.

Oznacza to podniesienie kwoty świadczenia osobom, którym przyznano świadczenie do końca grudnia 2024 r., zamrożenie wysokości świadczenia honorowego z tytułu ukończenia 100 lat życia na dzień 1 stycznia 2025 r. na poziomie kwoty bazowej (od 1 marca 2024 r. – 6246,13 zł brutto) oraz wprowadzenie zasady, że świadczenie to będzie waloryzowane corocznie 1 marca na zasadach analogicznych, jak ma to miejsce w przypadku waloryzacji emerytur i rent.

Ważna zmiana dla tysięcy polskich seniorów

Dzisiaj świadczenie honorowe pobiera ok. 6 tys. osób. Z roku na rok liczba ta będzie jednak rosła, ponieważ średnia długość życia systematycznie się wydłuża.

Nowe przepisy będą obowiązywały od 1 stycznia 2025 roku.

W  środę 31 lipca br. Senat przyjął bez poprawek ustawę wprowadzającą rentę wdowią. Zakłada ona, że możliwe będzie pobieranie łącznie renty rodzinnej oraz innego świadczenia emerytalno-rentowego (np. emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy). Głównym celem nowych przepisów ma być ochrona przed pogorszeniem sytuacji materialnej osób starszych po śmierci małżonka.

Renta wdowia to odpowiedź na zagrożenie ubóstwem osób starszych. To wsparcie dla nawet dwóch milionów seniorów, którym wzrosną świadczenia emerytalno-rentowe – mówiła podczas drugiego czytania projektu w Sejmie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej Agnieszka Dziemianowicz-Bąk.

Jak podkreśliła, pod projektem powstałym z inicjatywy ponad 20 organizacji – w tym OPZZ i Nowej Lewicy – podpisało się ponad 200 tys. obywateli. W ustawie znalazły się zarekomendowane w stanowisku rządu zmiany.

Najważniejsze założenia ustawy

Ustawa wejdzie w życie 1 stycznia 2025 roku, a prawo do korzystania ze świadczeń według reguły zbiegu i wypłata świadczeń na jej podstawie następowałyby od 1 lipca 2025 roku. Rozwiązanie to jest konieczne, aby Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz inne organy emerytalno-rentowe mogły odpowiednio przygotować się do wykonywania tego zadania.

Ustawa zakłada wypłatę świadczenia:

• od 1 lipca 2025 do 31 grudnia 2026 roku w wysokości 15 proc.,
• od 1 stycznia 2027 roku w wysokości 25 proc.

W takim przypadku skutki finansowe wejścia w życie rozwiązań wynosiłyby:

• w 2025 roku – od 3,2 mld do 4,2 mld zł,
• w 2026 roku – od 6,7 mld do 9 mld zł,
• w 2027 roku – od 11,9 mld do 15,8 mld zł

– w zależności od tego, czy z uprawnienia skorzystałoby 75 proc. czy 100 proc. jego potencjalnych beneficjentów.

Co ważne, limit sumy świadczeń ma wynieść trzykrotność minimalnej emerytury. Szacunkowa liczba beneficjentów projektu wynosi ok. 2 mln osób.

W 2028 roku weryfikacja rozwiązań

Kształtowanie wysokości drugiego świadczenia pozostającego w zbiegu musi być traktowane jako instrument polityki społecznej, który ma przeciwdziałać zubożeniu gospodarstw emerytów i rencistów wskutek śmierci małżonka, oraz być rozpatrywane w szerszym kontekście sytuacji społeczno-ekonomicznej osób starszych. W związku z tym w 2028 roku Rada Ministrów dokona weryfikacji wskaźnika wysokości świadczeń w zbiegu, by móc ocenić możliwość i zasadności jego podwyższenia – maksymalnie do poziomu 50 proc. Weryfikacja uwzględniać będzie, na tle sytuacji społeczno-gospodarczej kraju, sytuację dochodową grup osób uprawnionych na mocy niniejszej ustawy do wypłaty świadczeń w zbiegu.

We wtorek 23 lipca br. Rada Ministrów przyjęła stanowisko, w którym odnosi się do obywatelskiego projektu ustawy o rencie wdowiej. Czytamy w nim:

Rada Ministrów i tworzące ją ugrupowania koalicyjne dostrzegają ten problem i dlatego w punkcie 20. umowy koalicyjnej, podpisanej 10 listopada ub.r. przez liderów Koalicji Obywatelskiej, Polski 2050, PSL i Nowej Lewicy, zobowiązały się do zapewnienia godnych warunków życia emerytom i rencistom, w tym do wprowadzenia rozwiązań gwarantujących seniorom godne warunki po śmierci współmałżonka.

Obywatelski projekt ustawy wprowadzający rentę wdowią wpisuje się w cele zapisane w umowie koalicyjnej.

Projektodawcy trafnie identyfikują problem społecznoekonomiczny, z którym mierzy się wielu emerytów i rencistów po śmierci współmałżonka, a zarysowany w projekcie kierunek jego rozwiązania, choć wymagający szczegółowych analiz i korekt, należy ocenić jako pożądany – czytamy w stanowisku Rady Ministrów.

W ocenie rządu projekt powinien być dalej procedowany, ale jednocześnie uzupełniony w parlamencie – zgodnie z uwagami przedstawionymi przez Radę Ministrów. Rząd deklaruje pełne współdziałanie w uzupełnieniu projektu i wypracowaniu jego ostatecznego kształtu.

Troska o osoby starsze to odpowiedzialna polityka

Odpowiedzialna polityka społeczna to troska o osoby starsze, gdy znajdują się w trudnej sytuacji życiowej i ekonomicznej. Takim momentem jest utrata współmałżonka. Gdy umiera bliska osoba jest to wielka tragedia osobista, ale także zagrożenie ekonomiczne, degradacja poziomu życia. Bo kiedy znika druga osoba, to nie znika połowa kosztów utrzymania mieszkania – mówiła ministra rodziny, pracy i polityki społecznej Agnieszka Dziemianowicz-Bąk podczas wspólnej konferencji prasowej z premierem Donaldem Tuskiem.

Jak zaznaczyła szefowa resortu rodziny, jest niezwykle szczęśliwa, że „w wyniku dobrej koalicyjnej współpracy do grona ponad 200 tysięcy obywateli, którzy podpisali się pod projektem obywatelskim, dołącza rząd”.

Troszczymy się o najsłabszych i realizujemy obietnice – podkreśliła ministra Agnieszka Dziemianowicz-Bąk.

Najważniejsze uwagi

Projektowane rozwiązanie zakłada, że możliwe będzie pobieranie łącznie renty rodzinnej oraz innego świadczenia emerytalno-rentowego (np. emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy). Głównym celem nowych przepisów ma być ochrona przed pogorszeniem sytuacji materialnej osób starszych po śmierci małżonka.

Pełna i właściwa realizacja tego celu wymaga w ocenie Rady Ministrów doprecyzowania kręgu osób uprawnionych do renty rodzinnej, które mogą skorzystać z przewidzianej w projekcie reguły zbiegu. Dotyczy to także rozważenia ostatecznego kształtu limitu podlegających wypłacie świadczeń w zbiegu. Stąd też proponowany limit świadczeń w zbiegu, by tzw. rentę wdowią wypłacać bez konsekwencji zmniejszania sumy świadczeń w zbiegu do limitu wynoszącego trzykrotność najniższej emerytury.

W ocenie rządu rozwiązania powinny wejść w życie 1 stycznia 2025 roku, natomiast prawo do korzystania ze świadczeń według reguły zbiegu i wypłata świadczeń na jej podstawie następowałyby od 1 lipca 2025 roku. Rozwiązanie to jest konieczne, aby Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz inne organy emerytalno-rentowe mogły odpowiednio przygotować się do wykonywania tego zadania.

Ważne terminy

Zgodnie ze stanowiskiem rządu niezbędne jest również zaktualizowanie tzw. kroczącego modelu dochodzenia do ostatecznej, docelowej wysokości drugiego, podlegającego wypłacie świadczenia w zbiegu. Model ten musi uwzględniać z jednej strony potrzebę realizacji celów projektu, a z drugiej możliwości finansowe budżetu państwa, Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz Funduszu Emerytalno-Rentowego Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Proponowane przez Radę Ministrów terminy zakładają wypłatę świadczenia:

• od 1 lipca 2025 do 31 grudnia 2026 roku w wysokości 15 proc.,
• od 1 stycznia 2027 roku w wysokości 25 proc.

W takim przypadku skutki finansowe wejścia w życie rozwiązań wynosiłyby:

• w 2025 roku – od 3,2 mld do 4,2 mld zł,
• w 2026 roku – od 6,7 mld do 9 mld zł,
• w 2027 roku – od 11,9 mld do 15,8 mld zł

– w zależności od tego, czy z uprawnienia skorzystałoby 75 proc. czy 100 proc. jego potencjalnych beneficjentów.

Szacunkowa liczba beneficjentów projektu wynosi ok. 2 mln osób.

Weryfikacja funkcjonowania rozwiązań w 2028 roku

Kształtowanie wysokości drugiego świadczenia pozostającego w zbiegu musi być traktowane jako instrument polityki społecznej, który ma przeciwdziałać zubożeniu gospodarstw emerytów i rencistów wskutek śmierci małżonka, oraz być rozpatrywane w szerszym kontekście sytuacji społeczno-ekonomicznej osób starszych.

Dlatego w 2028 roku Rada Ministrów dokona weryfikacji wskaźnika wysokości świadczeń w zbiegu, w celu oceny możliwości i zasadności jego podwyższenia, maksymalnie do poziomu 50 proc. Weryfikacja uwzględniać będzie, na tle sytuacji społeczno-gospodarczej kraju, sytuację dochodową grup osób uprawnionych na mocy niniejszej ustawy do wypłaty świadczeń w zbiegu.

Projekt został już pozytywnie zaopiniowany przez sejmową Komisję Polityki Społecznej i Rodziny. Drugie czytanie projektu zaplanowane jest na czwartek, 25 lipca.

Wskaźnik waloryzacji to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.

Rzeczywisty wskaźnik waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych poznaliśmy
9 lutego, gdy prezes GUS ogłosił wskaźnik realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w 2023 r. (wyniósł on 1,1 proc.).

W połowie stycznia poznaliśmy zaś dane GUS dotyczące średniorocznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem oraz dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2023 r. (inflacja) wyniosły odpowiednio: 111,4 (wzrost cen
o 11,4 proc.) i 111,9 (wzrost cen o 11,9 proc.).

Do ustalenia wskaźnika waloryzacji w 2024 r. został zatem przyjęty średnioroczny wskaźnik inflacji dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2023 r. na poziomie 111,9 proc.

Co to oznacza w praktyce?

Do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych zostanie zastosowana waloryzacja procentowa w oparciu o rzeczywisty wskaźnik waloryzacji, zgodnie ze schematem zaproponowanym w  ustawie.

Od 1 marca 2024 r. najniższa emerytura (renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renta rodzinna i renta socjalna) to 1780,96 zł, co oznacza wzrost o 192,52 zł.

Dla świadczeń na poziomie np. 2300 – to 278,76 zł podwyżki waloryzacyjnej, dla  świadczeń w wysokości 2500 zł – 303 zł, dla 3000 zł – 363,60 zł.

Ile to kosztuje?

Całkowity koszt waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych i innych świadczeń
z systemu powszechnego, rolniczego i mundurowego, szacowany jest na ok. 43 mld zł.

Działania rządu na rzecz seniorów, poprawa aktywizacji społecznej osób w jesieni wieku, działalność Ogniska Bielany to tylko niektóre z tematów poruszonych podczas poniedziałkowego spotkania ministry Agnieszki Dziemianowicz-Bąk w Ognisku Bielany i w Bielańskim Centrum Wsparcia Seniora „Senior+”.

Podczas spotkania ministra podkreśliła znaczenie aktywności i integracji społecznej osób starszych we współpracy z ludźmi młodymi.

Ważne, że są takie miejsca, w których można realizować potrzeby, które są wspólne nam wszystkim. To po pierwsze potrzeba aktywności. To po drugie potrzeba bycia potrzebnym. Bycia konstruktywnym. Dawania czegoś od siebie drugiej osobie. I po trzecie – chyba najważniejsze – ogromna potrzeba wspólnoty. Wspólnoty osób podobnych. Wspólnoty osób różnych. Wspólnoty międzypokoleniowej. Gratuluję władzom dzielnicy Bielany, że udało się stworzyć tak dobre miejsce współpracy międzypokoleniowej, wspólnej aktywności i działalności – mówiła podczas spotkania Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, ministra rodziny, pracy i polityki społecznej.

W ramach wizyty ministra uczestniczyła w uroczystości zorganizowanej z okazji Dnia Babci i Dziadka w placówce. Obecnym na spotkaniu seniorom wręczyła okolicznościowe upominki, złożyła także życzenia i gratulacje z okazji rocznicy powstania ośrodka.

W spotkaniu uczestniczyli również burmistrz Dzielnicy Bielany Grzegorz Pietruczuk, jego zastępca Włodzimierz Piątkowski, radna Anna Czarnecka oraz dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej Bielany m.st. Warszawy Agnieszka Filipowicz.

Bielańskie Centrum Wsparcia Seniora „Senior+” jest miejscem dziennego pobytu dla 80 seniorów zapewniającym wielokierunkowe wsparcie w pokonywaniu codziennych trudności. Uczestnicy placówki korzystają z szerokiej oferty zajęć kulturalno-oświatowych. Celem ośrodka jest poprawa jakości życia seniorów, przeciwdziałanie izolacji oraz marginalizacji osób starszych.

Nowo wprowadzone usługi sąsiedzkie będą zadaniem gminy, nie będą miały jednak charakteru obowiązkowego. W praktyce oznacza to, że gmina sama podejmie decyzję, czy będzie realizować usługi opiekuńcze w tej formie. Będzie mogła także zadecydować, czy organizując na swoim terenie usługę sąsiedzką będzie korzystać z możliwości jej zlecenia organizacjom pozarządowym.

W zależności od indywidualnych potrzeb i możliwości, samorząd będzie decydował o formie podejmowania współpracy z opiekunami-sąsiadami (w większości przypadków podstawą takiej współpracy będzie umowa zlecenie lub wolontariat).

Dofinansowanie usług sąsiedzkich

Chociaż usługi sąsiedzkie będą finansowane ze środków gminy, jednostki samorządu terytorialnego będą mogły ubiegać się o dofinansowanie nawet do 80 proc. kosztów w ramach Korpusu Wsparcia Seniorów na rok 2024. Jego budżet to 50 mln zł.

Program będzie realizowany od dnia 1 stycznia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. i jest adresowany do wszystkich gmin w Polsce, zarówno miejskich, wiejskich, jak i miejsko – wiejskich.

Adresatami programu będą seniorzy w wieku 60 lat i więcej, mający problemy z samodzielnym funkcjonowaniem ze względu na stan zdrowia, prowadzący samodzielne gospodarstwa domowe lub mieszkający z osobami bliskimi, które nie są w stanie zapewnić im wystarczającego wsparcia.

Program zakłada realizację dwóch modułów

Celem Modułu I jest zapewnienie usług  opiekuńczych w formie usług sąsiedzkich seniorom w wieku 60 lat i więcej.

Usługi sąsiedzkie świadczone w ramach Modułu I obejmą swoim zakresem pomoc w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, podstawową opiekę higieniczno-pielęgnacyjną, przez którą należy rozumieć formy wsparcia niewymagające specjalistycznej wiedzy i kompetencji, oraz, w miarę potrzeb i możliwości, zapewnienie kontaktów z otoczeniem.

Celem Modułu II będzie natomiast poprawa bezpieczeństwa oraz możliwości samodzielnego funkcjonowania w miejscu zamieszkania osób starszych przez zwiększanie dostępu  do tzw. opieki na odległość, a także wsparcie gmin w realizacji świadczenia usług opiekuńczych.

W ramach tego modułu gminy będą mogły uzyskać wsparcie finansowe na dofinansowanie zakupu, jak również kosztów użytkowania tzw. opasek lub innych urządzeń bezpieczeństwa oraz na dofinansowanie kosztów użytkowania opasek lub innych urządzeń bezpieczeństwa zakupionych w ramach programu Korpus Wsparcia Seniorów w latach 2022 – 2023.

Polityka senioralna, troska o bezpieczeństwo osób starszych, również to finansowe, to obowiązek państwa. To także wcielanie w życie idei solidarności międzypokoleniowej i społecznej. Nie traktujemy nakładów na programy senioralne wyłącznie jako koszty, to nie jest tabela w arkuszu kalkulacyjnym. To realne wsparcie dla budżetów milionów Polaków. Seniorzy zasługują na godną jesień życia – mówi minister rodziny i polityki społecznej Marlena Maląg.

Bezpieczeństwo przede wszystkim

Minister przypomina, że w 2023 roku do katalogu świadczeń dla emerytów i rencistów na stałe wpisana została tzw. 14. emerytura, co gwarantuje wypłatę świadczenia niezależnie od okoliczności. Obok 14. emerytury wsparciem dla osób starszych jest też 13. emerytura wypłacana od 2019 roku i gwarantowana ustawą, a także korzystna waloryzacja świadczeń emerytalno-rentowych, na które w tym roku rząd przeznaczył rekordowe 44 mld zł.

Z danych Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej wynika, że na waloryzację i wypłatę 13. i 14. emerytury w latach 2019-2023 łącznie przeznaczono ok. 196,55 mld zł. A przecież to nie wszystko, bo rząd Prawa i Sprawiedliwości w 2019 roku wprowadził również tzw. emeryturę matczyną, przyznawaną w ramach programu Mama 4+.

Do tego dochodzą jeszcze m.in. niższe podatki i zerowy PIT dla emerytów. Poszerzona została również grupa osób uprawnionych do bezpłatnych leków o seniorów powyżej 65 lat. Wcześniej było to 75+. To duża zmiana, dzięki której w kieszeniach wielu polskich seniorów zostaną środki, które wcześniej wydawane były w aptekach.

Aktywność na wagę złota

W Ministerstwie Rodziny i Polityki Społecznej przykładamy również dużą wagę do tworzenia przestrzeni przyjaznej osobom starszym, oferującej różnorodne formy aktywności – od fizycznej, przez zajęcia edukacyjne po integrację społeczną i międzypokoleniową. Temu służą m.in. realizowane przez Ministerstwo programy Senior+ i Aktywni+, które są ważną częścią polityki senioralnej państwa. Dzięki tego rodzaju działaniom osoby starsze w Polsce mogą pełniej uczestniczyć w życiu lokalnej społeczności, mogą czuć się ważne i potrzebne – mówi minister Marlena Maląg.

Dzięki programowi Senior+ powstają nowe Dzienne Domy i Kluby dla seniorów. Przez uczestnictwo w zajęciach organizowanych w placówkach, seniorzy mają możliwości rozwoju swojego potencjału fizycznego, psychicznego i społecznego oraz okazję do spotkania z rówieśnikami. W latach 2015-2022 powstało w Polsce ok. 1,2 tys. ośrodków wsparcia. Z programu korzysta ponad 28 tys. seniorów.

Z kolei głównym celem Programu Aktywni+ jest zwiększenie uczestnictwa osób starszych we wszystkich dziedzinach życia społecznego, poprzez rozszerzenie udziału osób starszych w aktywnych formach spędzania czasu wolnego, zaangażowanie osób starszych w obszarze rynku pracy oraz wzmacnianie trwałych relacji międzypokoleniowych.

Do 2025 roku na te programy przeznaczymy pół miliarda złotych  – wskazuje minister Marlena Maląg.

Emerytury pomostowe

Nowelizacja ustawy o emeryturach pomostowych oznacza, że świadczenia te będą przysługiwać także tym osobom, które nie posiadają stażu pracy w warunkach szczególnych przed 1 stycznia 1999 r. Dzięki temu prawo do emerytury pomostowej uzyska znacznie większa grupa osób.

Ważną zmianą jest też uchylenie wygasającego charakteru tych świadczeń. To z kolei może przyczynić się do zwiększenia atrakcyjności wykonywania prac w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze, ponieważ młodsi pracownicy uzyskają prawo do emerytury pomostowej.

To niezwykle ważne i postulowane społecznie zmiany. Rozwiązania te udało nam się wypracować razem z NSZZ „Solidarność”. Wsłuchujemy się w głosy Polaków, w głosy różnych środowisk i robimy co w naszej mocy, by odpowiadać na ich potrzeby – podkreśla minister Maląg.

„Nie oszczędzamy kosztem Polaków”

Jak wskazuje szefowa resortu rodziny, to wszystko – wsparcie finansowe, wspieranie aktywności, a także troska o mniej samodzielnych seniorów – ma na celu zapewnienie im bezpieczeństwa, poczucia przynależności, zapewnienia poczucia godności. Osoby starsze, które przez wiele lat pracowały i budowały polską gospodarkę, które wychowywały kolejne pokolenia Polaków, po prostu na to zasługują.

Minister Marlena Maląg podczas spotkania przybliżyła politykę skierowaną do osób starszych, prowadzoną przez rząd Prawa i Sprawiedliwości, ale równocześnie uważnie wsłuchiwała się w głosy, płynące od tej grupy osób.

To właśnie dzięki takim spotkaniom powstaje polityka senioralna rządu – podkreśliła minister rodziny i polityki społecznej.

Podstawowym zadaniem jest zapewnienie seniorom bezpieczeństwa finansowego. Jest to realizowane dzięki waloryzacji świadczeń rentowo-emerytalnych, a także wprowadzenie do systemu już na stałe 13. i 14. emerytury.

Na waloryzację i wypłatę tych świadczeń w latach 2019-2023 przeznaczymy ok. 196,5 mld zł – mówiła minister Marlena Maląg.

Równie ważne są programy zapewniające osobom starszym aktywność i możliwość uczestnictwa w życiu społecznym. Temu służy realizowany przez MRiPS program „Senior+”, dzięki któremu wspieramy tworzenie i funkcjonowanie domów i klubów, w których osoby starsze mogą uczestniczyć w różnego rodzaju zajęciach, spotkaniach, korzystając ze wsparcia specjalistów. W latach 2015-2022 powstało w Polsce ok. 1,2 tys. ośrodków wsparcia. Z programu korzysta ponad 28 tys. seniorów, również w Ostrowie Wielkopolskim.

Uzupełnieniem jest skierowany do organizacji pozarządowych program „Aktywni”+”. To blisko 1 150 projektów zrealizowanych w latach 2021-2023, z których skorzystało prawie 710 tys. osób starszych.

Minister Marlena Maląg złożyła seniorom serdeczne życzenia zdrowia, energii i siły, by mogli cieszyć się każdym dniem.